Veel organisaties verkeren momenteel nog steeds in zwaar weer. Vaak proberen deze organisaties de situatie beheersbaar te maken door het opvoeren van de druk, de controle en het aantal regels in de organisatie. In feite creëren ze een schijnzekerheid. In de praktijk werkt dit vaak averechts. Dat zie ik niet alleen in mijn werk en de organisaties waar ik onderzoek doe, maar ook in mijn privé leven en bij de mensen om me heen.
Een vriendin van mij, die al vijf jaar bij dezelfde organisatie werkt, meldde zich laatst ziek omdat ze zich echt niet in staat voelde om te werken die dag. Ze werd direct opgebeld door haar teamleider en uitgehoord over wat ze precies had en of ze écht niet kon werken. Als je haar ook maar een klein beetje kent dan weet je dat het een ontzettend stoere chick is die echt niet voor een verkoudheidje thuis blijft. Dat moeten ze op haar werk ook weten, ze werkt daar al vijf jaar.
Maar het is nou eenmaal het beleid dat je aan kruisverhoor wordt onderworpen, met als doel het ziekteverzuim terug te dringen. De organisatie probeert door middel van controle en het uitoefenen van druk de situatie te beheersen. De basishouding in het geval van ziekmeldingen is bij deze organisatie daarom wantrouwen.
Wat was het effect van dit telefoontje op die vriendin van mij? Naast dat ze al ziek was, bezorgde dit haar ook nog eens een rotgevoel en stress. ”Denken ze soms dat ik voor mijn plezier thuis blijf? Ik meld me nooit zomaar ziek.”
Naar mijn idee duurt het door zo’n telefoontje alleen maar langer voordat ze weer bruisend van de energie op de werkvloer staat.
Natuurlijk zullen er altijd enkele mensen zijn die misbruik maken van vertrouwen. Maar kom je er verder mee om dit als uitgangspunt te nemen, en op die manier je organisatie in te richten? Is het niet veel krachtiger om vertrouwen als vertrekpunt te nemen? Medewerkers gaan zich namelijk gedragen naar de overtuigingen die hun organisatie over hen heeft. Denk jij dat de de meeste mensen het vertrouwen dat ze krijgen zullen beschamen? Of zorgt het geven van vertrouwen er juist voor dat medewerkers met meer motivatie en plezier hun werk kunnen doen?
Het effect van zo’n naar telefoontje: Misschien verhoog je de drempel om ziek te melden. Misschien weerhoud je mensen er van om een dagje thuis te blijven terwijl ze niet 100% ziek zijn maar zoveel aan hun hoofd hebben dat ze op het werk niks waard zijn.
Maar al die andere dagen? De rest van het jaar? Wat als je medewerkers belt om ze oprecht beterschap te wensen in plaats van te controleren? Ik durf te beweren dat het ziekteverzuim dan pas echt afneemt. En dat je medewerkers krijgt die door het vertrouwen dat ze krijgen, bereid zijn een stap extra te zetten.
Kortom; durf te vertrouwen!
Geschreven door: Marloes Prinsen